Ustawa o bateriach i akumulatorach

OPINIA PRAWNA

w sprawie
obowiązków wynikających z ustawy o bateriach i akumulatorach


I. Podstawa zlecenia:

Opinia sporządzona w ramach wewnętrznych prac studyjnych kancelarii związanych z wprowadzaniem do obrotu baterii i akumulatorów.

II. Cel opinii:

Analiza obowiązków wynikających z tytułu wprowadzania do obrotu baterii i akumulatorów.

III. Podstawa prawna opinii:

Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 roku o bateriach i akumulatorach Dz. U. 2009.79.666.

IV. Analiza merytoryczna:

1.Informacje ogólne

Ustawa o bateriach i akumulatorach (dalej „ustawa”) reguluje m.in. prawa i obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu baterie lub akumulatory (art. 3 pkt 1 ustawy) oraz dystrybuujących baterie, akumulatory lub sprzęt elektryczny lub elektroniczny w rozumieniu ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym¹.
Przepisy ustawy stosuje się do wszystkich rodzajów baterii i akumulatorów produkowanych i wprowadzanych do obrotu, niezależnie od ich kształtu, pojemności, masy, składu materiałowego, sposobu użycia oraz niezależnie od tego, czy stanowią przynależność albo część składową urządzenia lub dodatek do innych produktów oraz do zużytych baterii i zużytych akumulatorów (art. 4 ust. 1 ustawy). Przepisów ustawy nie stosuje się do baterii i akumulatorów używanych w urządzeniach związanych z ochroną podstawowych interesów bezpieczeństwa państw członkowskich Unii Europejskiej, broni, amunicji i sprzęcie wojennym, z wyjątkiem produktów, które nie są przeznaczone specjalnie do celów wojskowych oraz urządzeniach przeznaczonych do wysyłania w przestrzeń kosmiczną (art. 4 ust. 2 ustawy).

2.Definicje ustawowe

Ustawa definiuje baterię i akumulator jako źródło energii elektrycznej wytwarzanej przez bezpośrednie przetwarzanie energii chemicznej, które składa się z jednego albo kilku:
a. pierwotnych ogniw baterii nienadających się do powtórnego naładowania albo
b. wtórnych ogniw baterii nadających się do powtórnego naładowania (art. 6 pkt 1 ustawy).
Ustawa w art. 6 pkt 2 zawiera ponadto definicje baterii i akumulatora przemysłowego którymi są bateria i akumulator, które są przeznaczone wyłącznie do celów przemysłowych, zawodowych lub do używania w pojazdach elektrycznych, w szczególności określone w załączniku nr 1 do ustawy. Z kolei bateria i akumulator samochodowy zdefiniowany w art. 6 pkt 4 to bateria i akumulator, które są używane do rozruszników, oświetlenia lub inicjowania zapłonu w pojazdach.
W art. 6 pkt 3 zdefiniowano pojęcie baterii i akumulatora przenośnego. Baterią i akumulatorem przenośnym jest bateria i akumulator, w tym ogniwo guzikowe lub zestaw, które są szczelnie zamknięte i mogą być przenoszone w ręku oraz nie stanowią baterii przemysłowej i akumulatora przemysłowego albo baterii samochodowej i akumulatora samochodowego, w szczególności określone w załączniku nr 2 do ustawy. Zgodnie z pkt 1 załącznika nr 2 do baterii i akumulatorów przenośnych zalicza się m.in. baterie jednoogniwowe typu AA (popularne „akumulatorki” używane np. w aparatach cyfrowych).
Wprowadzającym baterie lub akumulatory jest przedsiębiorca, który wykonuje działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania do obrotu baterii lub akumulatorów, w tym zamontowanych w sprzęcie lub pojazdach, po raz pierwszy na terytorium kraju. Za wprowadzającego baterie lub akumulatory uważa się także przedsiębiorcę dokonującego importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia baterii lub akumulatorów na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej (art. 6 pkt 22). Z kolei wprowadzanie do obrotu oznacza odpłatne albo nieodpłatne udostępnienie na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu używania lub dystrybucji (art. 6 pkt 23 ustawy). Za import uważa się przywóz baterii lub akumulatorów z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu wprowadzenia do obrotu na terytorium kraju (art. 6 pkt 7 ustawy). Wewnątrzwspólnotowym nabyciem jest  przywóz baterii lub akumulatorów z terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu wprowadzenia do obrotu na terytorium kraju (art. 6 pkt 21 ustawy).
W kontekście oferowania baterii i akumulatorów należy również zwrócić uwagę na definicję sprzedawcy detalicznego oraz sprzedawcy hurtowego. Sprzedawcą detalicznym jest przedsiębiorca, który w ramach wykonywanej działalności gospodarczej udostępnia odpłatnie lub nieodpłatnie baterie lub akumulatory w celu używania przez użytkowników końcowych, w tym także jako przynależność albo część składową urządzenia lub dodatek do innych produktów (art. 6 pkt 14 ustawy). Sprzedawcą hurtowym jest przedsiębiorca, który w ramach wykonywanej działalności gospodarczej udostępnia odpłatnie lub nieodpłatnie baterie lub akumulatory w celu ich dalszego odpłatnego lub nieodpłatnego udostępniania, w tym także jako przynależność albo część składową urządzenia lub dodatek do innych produktów (art. 6 pkt 15).
Z powyższych definicji wynika, iż szereg podmiotów oferujących baterie i akumulatory może zostać uznanych za wprowadzających baterie lub akumulatory. Niezależnie od powyższego mogą zostać również uznani za sprzedawcę detalicznego oraz sprzedawcę hurtowego.
Wprowadzenie do obrotu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju następuje z dniem:
1.wydania baterii lub akumulatorów z magazynu lub przekazania osobie trzeciej, z przeznaczeniem do używania lub dystrybucji na terytorium kraju - w przypadku baterii lub akumulatorów wyprodukowanych na terytorium kraju,
2.wystawienia faktury potwierdzającej wewnątrzwspólnotowe nabycie,
3. przywozu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju (art. 7 ust. 1 ustawy).
Jeżeli z ww. zasad wynika, że wprowadzenie baterii lub akumulatorów do obrotu nastąpiło w dwóch terminach, za dzień wprowadzenia baterii lub akumulatorów do obrotu na terytorium kraju uważa się dzień wcześniejszy (art. 7 ust. 2 ustawy). Ciężar udowodnienia, że wprowadzenie do obrotu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju nie nastąpiło albo nastąpiło w innym dniu niż określony w art. 7 ust. 1 ustawy, spoczywa na wprowadzającym baterie lub akumulator (art. 7 ust. 3 ustawy).

3. Obowiązki wprowadzającego baterie lub akumulatory.

a. Obowiązki podstawowe

Wprowadzane do obrotu baterie i akumulatory powinny być oznakowane symbolem selektywnego zbierania, którego wzór jest określony w załączniku nr 3 do ustawy oraz symbolami określonymi w załączniku nr 4 do ustawy (art. 9 ustawy). Jedynie takie baterie i akumulatory mogą zostać wprowadzone do obrotu (art. 29 ustawy). Wprowadzający baterie i akumulatory jest zobowiązany do wycofania z obrotu baterii i akumulatorów, które nie spełniają tego wymogu. Ponadto wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do umieszczania numeru rejestrowego na dokumentach związanych z obrotem bateriami i akumulatorami (art. 30 ustawy).

Przedsiębiorca przed rozpoczęciem działalności w zakresie wprowadzania do obrotu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju, przed dokonaniem pierwszego wprowadzenia do obrotu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju jest obowiązany do złożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska (dalej „GIOŚ”) wniosku o wpis do rejestru oraz uzyskania numeru rejestrowego (art. 18 ust. 1 ustawy). Wraz z wnioskiem należy złożyć uwierzytelnioną kopię dowodu uiszczenia opłaty rejestrowej (art. 18 ust. 1).

Opłaty rejestrowej nie uiszcza wprowadzający baterie lub akumulatory wpisany do rejestru, o którym mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 roku o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS)² który składając wniosek o wpis do rejestru przedłoży informację potwierdzającą dobrowolny udział w systemie ekozarządzania i audytu (art. 20 ust. 3 ustawy). Ponadto wprowadzający baterie lub akumulatory wpisany do rejestru uiszcza, w terminie do końca lutego każdego roku, opłatę roczną na odrębny rachunek bankowy GIOŚ (art. 20 ust. 4 ustawy). Opłaty rocznej nie uiszcza się w roku, w którym została uiszczona opłata rejestrowa (art. 20 ust. 5 ustawy). Opłaty rocznej nie uiszcza wprowadzający baterie lub akumulatory, który jest jednocześnie wprowadzającym sprzęt i jest zarejestrowany w rejestrze, o którym mowa w art. 6 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym³, który składając wniosek o wpis do rejestru przedłoży informację o numerze rejestrowym nadanym zgodnie z przepisami o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (art. 20 ust. 6). W zależności od rocznego obrotu netto ze sprzedaży baterii i akumulatorów w poprzednim roku obrotowym wysokość opłaty rejestracyjnej oraz opłaty rocznej wynosi od 250,00 złotych do tysiąca złotych⁴. Niższe opłaty dotyczą mikroprzedsiębiorców.

Przedsiębiorca zobowiązany jest również poinformować GIOŚ o każdej zmianie danych zawartych we wniosku o wpis do rejestru (art. 21 ust. 1 ustawy) oraz zaprzestaniu działalności objętej rejestrem (art. 23 ust. 1 ustawy),
Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do zorganizowania i sfinansowania zbierania, przetwarzania, recyklingu i unieszkodliwiania zużytych baterii i zużytych akumulatorów oraz właściwego gospodarowania zużytymi bateriami i zużytymi akumulatorami. Wprowadzający baterie przemysłowe lub akumulatory przemysłowe oraz użytkownicy tych baterii lub akumulatorów mogą zawierać między sobą porozumienia dotyczące finansowania zbierania, przetwarzania, recyklingu i unieszkodliwiania tych baterii lub akumulatorów (art. 27 ustawy).

W przypadku zgłoszenia przez użytkownika końcowego potrzeby odbioru zużytych akumulatorów i baterii samochodowych, zużytych akumulatorów i baterii przemysłowych, z wyjątkiem baterii i akumulatorów kwasowo-ołowiowych, wprowadzający baterie lub akumulatory, który wprowadził je do obrotu, jest obowiązany do odebrania od użytkownika końcowego, w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia, tych baterii i akumulatorów, w ilości nie większej niż ilość przekazana temu użytkownikowi końcowemu, i przekazania ich do przetwarzania i recyklingu (art. 31 ust. 1 ustawy).

Wprowadzający baterie lub akumulatory przemysłowe kwasowo-ołowiowe, baterie lub akumulatory samochodowe kwasowo-ołowiowe jest obowiązany do odebrania na własny koszt zużytych baterii i akumulatorów przemysłowych kwasowo-ołowiowych od użytkownika końcowego, sprzedawcy detalicznego oraz sprzedawcy hurtowego i przekazania ich do przetwarzania i recyklingu (art. 31 ust. 2 ustawy).
Nadto wprowadzający baterie i akumulatory samochodowe kwasowo-ołowiowe baterie i akumulatory przemysłowe kwasowo-ołowiowe jest obowiązany do dołączenia do nich informacji o warunkach i trybie ich zwrotu oraz o zorganizowanych dla nich punktach zbierania (art. 31 ust. 3 ustawy).
Wprowadzający baterie lub akumulatory przenośne jest obowiązany do zawarcia umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności, ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory, dotyczącej zbierania zużytych baterii lub akumulatorów przenośnych (art. 32 ust. 1). Ponadto wprowadzający baterie przenośne lub akumulatory przenośne jest obowiązany do osiągnięcia poziomów zbierania w wysokości określonej w przepisach wykonawczych do ustawy (art. 33 ustawy)⁵.

Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do prowadzenia ewidencji obejmującej informacje o rodzaju, ilości i masie wprowadzanych do obrotu baterii i akumulatorów oraz jej przechowywania przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego ona dotyczy (art. 34 ust. 1 i 5 ustawy). Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego sprawozdanie dotyczy, rocznego sprawozdania o rodzaju, ilości i masie wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów (art. 34 ust. 2 ustawy).
Zgodnie z art. 35 ust. 1 ustawy wprowadzający baterie lub akumulatory przenośne jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego sprawozdanie dotyczy, rocznego sprawozdania o osiągniętych poziomach zbierania wraz z wykazem punktów zbierania prowadzonych przez danego zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory oraz wykazem miejsc odbioru, z których zbierający odbiera zużyte baterie przenośne lub zużyte akumulatory przenośne.

Bardzo istotnym obowiązkiem jest obowiązek zawarcia umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności umowy z prowadzącym zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów (art. 36 ust. 1 ustawy). Ponadto wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca każdego roku, wykazu zakładów przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, z których prowadzącymi ma zawartą umowę (art. 36 ust. 4 ustawy).

Na wprowadzającego baterie lub akumulatory nałożono również obowiązek finansowania publicznych kampanii edukacyjnych (art. 37 ust. 1 ustawy).
W związku z tym wprowadzający baterie lub akumulatory przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne albo przekazuje, w terminie do dnia 15 marca następnego roku, na wyodrębniony rachunek urzędu marszałkowskiego co najmniej 0,1 % swoich przychodów z tytułu wprowadzenia do obrotu baterii i akumulatorów na terytorium kraju osiąganych w danym roku kalendarzowym (art. 37 ust. 4 ustawy). W przypadku braku możliwości ustalenia wysokości przychodów z tytułu wprowadzenia do obrotu baterii i akumulatorów na terytorium kraju, całkowity przychód określa się na podstawie ilości sztuk baterii i akumulatorów wprowadzonych w danym roku do obrotu na terytorium kraju przyjmując dla każdej baterii i akumulatora wysokość przychodu jako:
1. wysokość stawki opłaty produktowej (obecnie 9 zł/kg), dla danego rodzaju baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych,
2. średnią cenę baterii i akumulatora o takim samym składzie fizyko-chemicznym lub pojemności oferowanych w handlu detalicznym w kraju, dla pozostałych baterii i akumulatorów (art. 37 ust. 5 ustawy).
Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego sprawozdanie dotyczy, rocznego sprawozdania o wysokości środków przeznaczonych na publiczne kampanie edukacyjne (art. 37 ust. 6 ustawy).

b. Opłata produktowa

Jeżeli wprowadzający baterie przenośne lub akumulatory przenośne nie wykonał obowiązku osiągnięcia określonych poziomów zbierania o którym mowa w art. 33 dotyczącego, jest obowiązany do ponoszenia opłaty produktowej (art. 38 ust. 1 ustawy).
Podstawę obliczenia opłaty produktowej stanowi masa zebranych zużytych baterii i akumulatorów przenośnych. Należną opłatę produktową oblicza się jako iloczyn stawki opłaty produktowej i różnicy między masą zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych, jaką należy zebrać, aby osiągnąć wymagany poziom zbierania w danym roku kalendarzowym, a masą zebranych w tym roku zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych (art. 39 ustawy). Wysokość stawki opłaty produktowej wynosi 9 zł/kg. Obowiązek obliczenia należnej opłaty produktowej powstaje na koniec roku kalendarzowego (art. 41 ust. 1 ustawy). Wprowadzający baterie lub akumulatory przenośne jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego sprawozdanie dotyczy, rocznego sprawozdania o wysokości należnej opłaty produktowej (art. 41 ust. 3 ustawy).

Sprzedawca detaliczny baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych, baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych lub akumulatorów przemysłowych kwasowo-ołowiowych jest obowiązany do przyjęcia zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych i zużytych akumulatorów przemysłowych kwasowo-ołowiowych od użytkownika końcowego (art. 53 ust. 1 ustawy).

Ponadto ww. sprzedawca detaliczny jest obowiązany do umieszczenia w punkcie sprzedaży, w widocznym miejscu, informacji o:
1. warunkach i trybie zwrotu zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o których mowa w ust. 1, oraz możliwości zwrotu pobranej opłaty depozytowej w punkcie sprzedaży;
2. punktach zbierania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o których mowa w ust. 1, zorganizowanych przez wprowadzającego baterie lub akumulatory, którego baterie lub akumulatory sprzedaje (art. 53 ust. 2 ustawy).
Sprzedawca detaliczny baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych, baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych lub akumulatorów przemysłowych kwasowo-ołowiowych jest obowiązany do pobrania od kupującego opłaty depozytowej określonej w art. 55 ustawy oraz do potwierdzenia jej pobrania, jeżeli przy sprzedaży tych baterii lub akumulatorów kupujący nie przekazał mu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa w art. 53 ust. 1 (art. 54 ust. 1 ustawy).

c. Obowiązki prowadzącego miejsce odbioru

Sprzedawca detaliczny baterii przenośnych lub akumulatorów przenośnych, którego powierzchnia sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym⁶ przekracza 25 m2, jest obowiązany do:
1. przyjęcia selektywnie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych od użytkownika końcowego przez udostępnienie pojemnika na zużyte baterie przenośne i zużyte akumulatory przenośne, bez możliwości żądania od niego zapłaty za ich przyjęcie,
2. przekazania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o których mowa w pkt 1, sprzedawcy hurtowemu lub zbierającemu zużyte baterie lub zużyte akumulatory (art. 48 ustawy),

Sprzedawca hurtowy baterii przenośnych lub akumulatorów przenośnych jest obowiązany do:
1. przyjęcia zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych od użytkownika końcowego oraz od sprzedawcy detalicznego, któremu przekazał baterie przenośne lub akumulatory przenośne, bez możliwości żądania od niego zapłaty za ich przyjęcie,
2. przekazania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o których mowa w pkt 1, zbierającemu zużyte baterie lub zużyte akumulatory.

d. Dopuszczalność przekazania niektórych obowiązków innym podmiotom

Bardzo istotne uprawnienie wynika z art. 28 ust 1 ustawy, zgodnie z którym wprowadzający baterie lub akumulatory może realizować za pośrednictwem innych podmiotów obowiązki dotyczące:
a. zorganizowania i sfinansowania zbierania, przetwarzania, recyklingu i unieszkodliwiania zużytych baterii i zużytych akumulatorów oraz właściwego gospodarowania zużytymi bateriami i zużytymi akumulatorami (art. 27),
b. obowiązku odbioru zużytych baterii i akumulatorów przemysłowych (z wyjątkiem kwasowo-ołowiowych) od użytkownika końcowego (art. 31 ustawy)
c. obowiązku zawarcia umowy przez wprowadzającego baterie lub akumulatory przenośne w przedmiocie zbierania zużytych baterii lub akumulatorów przenośnych (art. 32 ust. 1),
d. obowiązku osiągnięcia przez wprowadzającego przenośne baterie lub akumulatory określonych w ustawie poziomów zbierania (art. 33 ust. 1 ustawy),
e. sporządzania i przedkładania marszałkowi województwa w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego sprawozdanie dotyczy, rocznego sprawozdania o rodzaju, ilości i masie wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów (art. 34 ust. 2 ustawy),
f. obowiązku sporządzenia i przedłożenia przez wprowadzającego baterie przenośne lub akumulatory przenośne marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego sprawozdanie dotyczy, rocznego sprawozdania o osiągniętych poziomach zbierania wraz z wykazem punktów zbierania prowadzonych przez danego zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory oraz wykazem miejsc odbioru, z których zbierający odbiera zużyte baterie przenośne lub zużyte akumulatory przenośne (art. 35 ust. 1 ustawy),
g. obowiązku zawarcia umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności z prowadzącym zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów (art. 36 ust. 1 ustawy),
h. obowiązku sporządzenia i przedłożenia marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca każdego roku, wykazu zakładów przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, z których prowadzącymi wprowadzający baterie lub akumulatory ma zawartą umowę (art. 36 ust. 4 ustawy),
i. obowiązku sporządzenia i przedłożenia przez wprowadzającego baterie lub akumulatory marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego sprawozdanie dotyczy, rocznego sprawozdania o wysokości należnej opłaty produktowej (art. 41 ust. 3 ustawy)
Realizacja tych obowiązków wymaga zawarcia umowy z tymi podmiotami przy czym odpowiedzialność za prawidłową realizację tych obowiązków, spoczywa na wprowadzającym baterie lub akumulatory (art. 28 ust. 2 ustawy). W przypadku niezawarcia takiej umowy obowiązki te ciążą na wprowadzającym baterie lub akumulatory.

4.Przepisy karne

W art. 74-95 ustawa zawiera katalog kilkudziesięciu czynów zabronionych. Orzekanie w tych sprawach następuje na zasadach i w trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia. Wszystkie wykroczenia określone w ustawie są zagrożone karą grzywny. Zgodnie z art. 24 § 1 kodeksu wykroczeń. grzywnę wymierza się w wysokości od 20,00 złotych do 5.000,00 złotych, chyba że ustawa stanowi inaczej. Za niektóre wykroczenie może być również wymierzona wyższa kara grzywny tj. do 100.000,00 złotych.

Ustawa zawiera również przepisy administracyjno-karne zagrożone karą pieniężną do 100.000,00 złotych za m.in. następujące czyny:
1. wprowadzania baterii lub akumulatorów niespełniających wymagań art. 8 i 9 ustawy (art. 97 ustawy),
2. niewycofanie baterii lub akumulatorów niespełniających wymagań art. 8 i 9 ustawy (art. 98 ustawy),
3. wprowadzanie do obrotu sprzętu, w którym są zamontowane baterie lub akumulatory bez dołączania instrukcji a w przypadku wprowadzania do obrotu na terytorium kraju bez instrukcji w języku polskim lub dołącza instrukcję nierzetelną (art. 99 ustawy),
4. niefinansowanie publicznych kampanii edukacyjnych (art. 100 ustawy),
Kary pieniężne wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska. Ustalając wysokość kar pieniężnych, uwzględnia się przede wszystkim stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia oraz dotychczasową działalność podmiotu.

V. Wnioski opinii:

1. W zależności od stanu faktycznego, związanego ze sprzedażą baterii i akumulatorów  podmioty oferujące baterie i akumulatory mogą zostać uznane za wprowadzającego baterie lub akumulatory lub uznana za sprzedawcę detalicznego lub sprzedawcę hurtowego,

2. Ustawa dopuszcza realizowanie niektórych wymienionych w art. 28 ustawy obowiązków ciążących na wprowadzającym baterie lub akumulatory za pośrednictwem innych podmiotów przy czym odpowiedzialność za prawidłową realizację tych obowiązków spoczywa na wprowadzającym baterie lub akumulatory.

Opinię tę wydałem z całą sumiennością i starannością, kierując się swoją najlepszą wiedzą.


dr Michał Jackowski
adwokat

Przypisy:
¹ Dz. U. 2007 Nr 155 poz. 1095
² Dz. U. 2004 Nr 70, poz. 631
³ Dz. U. 2005 Nr 180 poz. 1495
⁴ § 1 Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 2 września 2009 roku w sprawie wysokości stawek opłaty rejestracyjnej oraz opłaty rocznej Dz.U. 2009 Nr 149 poz. 1209
⁵ § 1 rozporządzenie Ministra środowiska z dnia 3 grudnia 2009 roku w sprawie rocznych poziomów zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych (Dz.U.2009 Nr 215 poz. 1671): Ustala się następujące roczne poziomy zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych:
1.w 2010 roku - 18 %,
2.w 2011 roku - 22 %,
3.w 2012 roku - 25 %,
4.w 2013 roku - 30 %,
5.w 2014 roku - 35 %,
6.w 2015 roku - 40 %,
7.w 2016 roku i w kolejnych latach - 45 %
⁶ Dz. U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm.

Materiał archiwalny oparty o przepisy prawa obowiązujące w dniu jego sporządzenia. Adwokacka Spółka Partnerska Grzybkowski Guzek Jackowski nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystywane treści.