Traktat singapurski o prawie znaków towarowych

Informacje ogólne:

Traktat singapurski wprowadza uproszczone i ujednolicone w wymiarze międzynarodowym zasady w zakresie ochrony dóbr niematerialnych. Polski Urząd Patentowy rozpoczął w praktyce stosowanie tych zasad, wprowadzając również kolejne przewidziane Traktatem ułatwienie, jakim jest możliwość dokonywania zgłoszeń i prowadzenia korespondencji drogą elektroniczną.

Traktat ma zastosowanie do wszelkich typów znaków, które mogą podlegać ochronie na mocy prawa państwa-strony Traktatu. Ochrona przewidziana w traktacie obejmuje również nietradycyjne znaki towarowe jak np. hologramy, znaki trójwymiarowe, kolory, znaki ruchome a także znaki niewidoczne (np. dźwiękowe, zapachowe, smakowe), o ile prawo krajowe dopuszcza ich ochronę. Ochrona nie obejmuje znaków wspólnych, kontrolnych i gwarancyjnych.

Traktat zapewnia państwom będącym jego sygnatariuszami swobodę wyboru sposobu komunikowania się pomiędzy urzędami a podmiotami, którym udzielona jest ochrona, w tym za pośrednictwem komunikacji elektronicznej. Wprowadza też system środków ulgowych, gdy właściciel znaku lub zgłaszający nie dotrzymał terminów, takich jak: przedłużenie, kontynuowanie lub przywrócenie praw oraz postanowienia dotyczące rejestrowania licencji na używanie znaków towarowych i sankcji w przypadku niedopełnienia formalności w zakresie ich wpisu do rejestru. Na mocy traktatu możliwe jest działanie urzędami do spraw własności przemysłowej różnych państw według jednolitej procedury.
Traktat został ratyfikowany przez: Australię, Bułgarię, Danię, Estonię, Hiszpanię, Kirgizję, Łotwę, Mołdawię, Polskę, Rumunię, Singapur, USA, Szwajcarię.

I.
Zgłoszenie i rejestracja

Traktat zawiera szczegółowe informacje odnośnie dokumentów i opłat w procesie rejestracji znaku towarowego, jakie mogą być wymagane przez urząd. Na przykład - w przypadku przedłużenia rejestracji znaku towarowego można wymagać tylko jednej opłaty z tego tytułu za każdy okres rejestracji.

Traktat precyzuje szczegółowe wymogi co do zgłoszenia rejestracji znaku. W szczególności wskazuje, że nie jest wymagane dostarczanie wraz ze zgłoszeniem zaświadczeń bądź wyciągów z rejestru handlowego, wskazanie prowadzenia działalności gospodarczej czy dostarczenie dowodów, że dany znak został zarejestrowany w innym państwie. Jeżeli jednym zgłoszeniem objęte są towary i/lub usługi należące do kilku klas klasyfikacji nicejskiej (Porozumienie dotyczące międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług dla celów rejestracji znaków z 15.06.1957), zgłoszenie to skutkuje jedną rejestracją. Jednakże zgłoszenie lub rejestracja może zostać podzielone przez zgłaszającego na kilka odrębnych do chwili wydania decyzji w sprawie rejestracji znaku.
Zgodnie z Traktatem datą zgłoszenia jest data wpływu do urzędu dokumentów. Dopuszcza się korespondencję elektroniczną, o ile państwo-strona Traktatu na to zezwala.

W przypadku przedłużenia rejestracji urząd nie może dla celów dokonania przedłużenia przeprowadzić badania zarejestrowanego znaku co do istoty.
Czas trwania pierwszego okresu rejestracji jak i każdego kolejnego przedłużenia wynosi 10 lat.
Zgodnie z Traktatem dopuszczalne jest przedłużenie terminu dla dokonania czynności w postępowaniu przed urzędem w odniesieniu do zgłoszenia lub rejestracji, jeżeli wniosek o takie przedłużenie zostanie złożony przez wnioskodawcę przed upływem terminu do złożenia dokumentów.
W przypadku niedotrzymania terminu dla dokonania czynności przed urzędem w odniesieniu do zgłoszenia lub rejestracji właściwy urząd zobowiązany jest zapewnić jeden lub kilka środków ulgowych takich jak przedłużenie terminu, kontynuowanie postępowania w odniesieniu do zgłoszenia lub rejestracji, przywrócenie praw zgłaszającego w odniesieniu do zgłoszenia lub rejestracji - o ile urząd stwierdzi, że przekroczenie terminu nastąpiło mimo zachowania należytej staranności lub było niezamierzone.

II.
Licencje

Traktat (i Regulamin do niego, o którym niżej) wskazuje wprost, jakich dokumentów i informacji oraz opłat można żądać w przypadku wniosku o wpis licencji. Jeden wniosek (spełniający wymogi określone w traktacie) może dotyczyć kilku licencji. Niewpisanie licencji do rejestru nie ma wpływu na ważność rejestracji znaku będącego przedmiotem licencji.

Traktat stanowi również, że nie można żądać wpisania licencji do rejestru jako warunku uznania prawa, jakie licencjobiorca może mieć na podstawie ustawodawstwa danego państwa, do przystąpienia do postępowania w sprawie naruszenia, wszczętego przez uprawnionego lub dla uzyskania, w drodze takiego postępowania, odszkodowania wynikającego z naruszenia znaku, będącego przedmiotem licencji. Zgodnie z postanowieniami Traktatu nie można żądać wpisania licencji do rejestru jako warunku dla uznania używania znaku przez licencjobiorcę za stanowiące używanie przez uprawnionego w postępowaniu dotyczącym nabycia, utrzymania i przestrzegania praw dotyczących znaków.

Jeżeli ustawodawstwo danego państwa wymaga wskazania, że znak jest używany na podstawie licencji, pełne lub częściowe niespełnienie tego wymogu nie ma wpływu na ważność rejestracji znaku będącego przedmiotem licencji ani na ochronę znaku.

Zgłoszenie o rejestrację lub wniosek dotyczący zmiany danych osoby uprawnionej z rejestracji (ale nie zmiany samego uprawnionego), poprawienie błędów w zgłoszeniu lub innym wniosku przekazanym urzędowi, wniosek o przedłużenie rejestracji, wniosek o przedłużenie terminu dla dokonania czynności przed urzędem (złożonego przed upływem terminu), wniosek o wpisanie licencji do rejestru lub o zmianę i wykreślenie wpisu licencji do rejestru nie mogą być odrzucone bez możliwości wniesienia uwag odnośnie zamierzonego odrzucenia w rozsądnym terminie.

III.
Regulamin

Integralną częścią Traktatu jest Regulamin, który zawiera uregulowania pomocne przy wdrożeniu traktatu oraz wymogi administracyjne i proceduralne uszczegóławiające postanowienia traktatu dotyczące:
-wymogów co do żądanych danych osobowych i danych osób prawnych,
-wymogów co do adresów,
-szczegółów dotyczących zgłoszenia (możliwość używania konkretnych czcionek przez urząd w formularzach, koloru znaku towarowego jako cechy odróżniającej, wymogów co do ilości reprodukcji znaków towarowych dla urzędu, transliteracji lub tłumaczenia znaku, terminu do dostarczenia dowodu rzeczywistego używania znaku – nie krótszy niż 6 miesięcy od daty przyjęcia zgłoszenia,
-szczegółów dotyczących przedstawicielstwa i adresów do doręczeń,
-szczegółów dotyczących daty zgłoszenia (procedura w przypadku niespełniania wymogu przez zgłoszenie, data zgłoszenia przy poprawkach),
- szczegółów dotyczących dokumentów (podpis, data podpisania, data wpływu)
-sposobów identyfikacji dokumentu zgłoszenia przez urząd,
-szczegółów dotyczących czasu trwania i przedłużenia rejestracji,
-środków w przypadku niedotrzymania terminów (m.in. przedłużenie terminu do złożenia dokumentów, kontynuowanie postępowania, przywrócenie praw i wyjątki od ww. środków),
- szczegółowych wymogów co do samej treści wniosku o wpisanie licencji do rejestru

IV.

Traktat zawiera wzorce formularzy niezbędnych w procesie rejestracji.
Rzeczpospolita Polska podpisała traktat bez zastrzeżeń.

 (Adwokat Tomasz Guzek)

Materiał archiwalny oparty o przepisy prawa obowiązujące w dniu jego sporządzenia. Adwokacka Spółka Partnerska Grzybkowski Guzek Jackowski nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystywane treści.