Spory dotyczące kredytów frankowych, trafiające do sądu, są zawsze poddawane wnikliwej, indywidualnej analizie. Badana jest między innymi zgodność umowy kredytowej z przepisami chroniącymi konsumentów. Chodzi o klauzule niedozwolone - fragmenty umów zakwestionowane przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a następnie - uznane za niedopuszczalne przez Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów prowadzi rejestr klauzul niedozwolonych. Do Rejestru wpisywane są postanowienia uznane za niedozwolone prawomocnym wyrokiem Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Wpis do rejestru następuje po kontroli abstrakcyjnej wzorca umowy stosowanego przez przedsiębiorcę.
Sąd powszechny rozpoznający sprawę kredytu frankowego rozstrzyga o sytuacji konkretnego kredytobiorcy. Nie dokonuje kontroli abstrakcyjnej postanowień wzorca, lecz kontroli incydentalnej postanowień kształtujących prawa i obowiązki stron w ramach indywidualnego stosunku prawnego.
Przepisy prawa nie dają wyraźnej i jednoznacznej odpowiedzi na pytanie jaki wpływ na indywidualne sprawy frankowiczów mają wyroki Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Należy jednak skłaniać się ku poglądowi, że sąd rozpoznający sprawę konkretnej umowy jest związany wyrokiem Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w przedmiocie uznania danego postanowienia za niedozwolone. Stanowisko takie zajęły m.in. Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 25marca 2015 roku w sprawie o sygn. akt I ACa 1195/14 oraz Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 8 września 2016 roku w sprawie o sygn. akt I ACa 288/16.
Przykładowe klauzule niedozwolone:
Millennium Bank S.A. numer postanowienia: 3179
„W przypadku kredytu indeksowanego kursem waluty obcej kwota raty spłaty obliczona jest według kursu sprzedaży dewiz, obowiązującego w Banku na podstawie obowiązującej w Banku Tabeli Kursów Walut Obcych z dnia spłaty" - wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 14 grudnia 2010 r., sygn. XVII AmC 426/09 (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 21 października 2011 r. (VI Wydział Cywilny - sygn. akt VI Ca 420/11)
Bank DnB Nord Polska S.A. numer postanowienia: 6380
"Do określenia własnego kursu kupna i sprzedaży waluty w Tabeli Bank stosuje odchylenie od średniego kursu danej waluty, określonej przez Narodowy Bank Polski. Różnica pomiędzy kursem kupna waluty a kursem sprzedaży waluty wynosi maksymalnie 10% od wartości obu kursów waluty. Różnica ta stanowi spread walutowy" - wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie – VI Wydział Cywilny VI z dnia 25 czerwca 2014 roku (sygn. akt Aca 1930/13)
BRE Bank numer postanowienia: 5743
„Raty kapitałowo-odsetkowe oraz raty odsetkowe spłacane są w złotych po uprzednim ich przeliczeniu wg kursu sprzedaży CHF z tabeli kursowej BRE Banku S.A. obowiązującego na dzień spłaty z godziny 14:50." - wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 27 grudnia 2010 roku, XVII AmC 1531/09, (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 7 maja 2013 r. (sygn. akt VIACa441/13)
Każdy z przypadków wymaga analizy, dlatego niezbędne będzie skonsultowanie konkretnej sprawy z prawnikiem. Nasi specjaliści służą pomocą, a ich analiza uwzględnia oczywiście również aspekty związane z klauzulami niedozwolonymi.
Zachęcamy do kontaktu z Kancelarią.