Powódka domaga się uznania umowy sprzedaży nieruchomości za bezskuteczną w stosunku do niej.
Poznań, dnia 27 kwietnia 2017 roku
………………………………………………………………………………………………….
Pozew
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną wraz z wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia
………………………………………………………………………………………………….
w sprawie:
- AP Sp. z o.o.
- powódki -
zast. przez adw.:
Tomasza Grzybkowskiego, Tomasza Guzka, dr. hab. Michała Jackowskiego
Grzybkowski Guzek Jackowski, Adwokacka Spółka Partnerska
ul. Dominikańska 3, 61-762 Poznań, e-mail: kancelaria@grzybkowski-guzek.pl
c/a
- Marek (…)
- pozwanemu -
Wartość przedmiotu sporu: XXX złotych
………………………………………………………………………………………………….
I Wydział Cywilny
Sądu Okręgowego w Warszawie
Al. Solidarności 127
00-898 Warszawa
………………………………………………………………………………………………….
Żądanie pozwu
………………………………………………………………………………………………….
W imieniu powódki, powołując się na załączone pełnomocnictwo do reprezentowania w tej sprawie, wnoszę o:
………………………………………………………………………………………………….
I. uznanie czynności prawnej w postaci umowy sprzedaży nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 123, położonej w miejscowości X, dla której Sąd Rejonowy w Piasecznie IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze W111, zawartej w dniu 15 maja 2012 roku przed notariuszem Renatą (…), na mocy której dłużnicy w osobach Wojciecha (…) oraz Radosława (…) sprzedali pozwanemu ww. nieruchomość, za bezskuteczną w stosunku do powódki, w celu zadośćuczynieniu wierzytelności powódki w kwocie XXX złotych stwierdzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku IX Wydział Gospodarczy z dnia 16 kwietnia 2012 roku, sygn. akt IX,
II. przeprowadzenie dowodów wymienionych w treści pozwu na fakty w nim powołane, w szczególności na fakt:
a) dokonania przez dłużników umowy sprzedaży nieruchomości z pokrzywdzeniem powódki,
b) działania dłużników ze świadomością pokrzywdzenia powódki,
c) wiedzy pozwanego o działaniu przez dłużników z zamiarem pokrzywdzenia wierzyciela,
III. przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny wyceny nieruchomości na fakt wartości rynkowej nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 123, położonej w miejscowości X, dla której Sąd Rejonowy w Piasecznie IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze W111, w dniu 15 maja 2012 roku, tj. w dniu zawierania umowy sprzedaży nieruchomości,
IV. na podstawie art. 1481 § 3 kpc, rozpoznanie sprawy na rozprawie,
V. przeprowadzenie rozprawy pod nieobecność powódki lub jej pełnomocnika,
VI. na podstawie art. 187 § 1 pkt 3 kpc, informuję że strony nie podjęły próby mediacji ani innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu na skutek tego, iż charakter sprawy wyłącza możliwość zakończenia jej w drodze ugody,
VII. zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm przepisanych,
a nadto wnoszę o udzielenie zabezpieczenia roszczenia wskazanego w pkt. I petitum pozwu, poprzez:
VIII. zakazanie pozwanemu zbywania oraz obciążania prawa własności nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 123, położonej w miejscowości X, dla której Sąd Rejonowy w Piasecznie IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze W111,
IX. nakazanie wpisania w księdze wieczystej o numerze W111 prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Piasecznie IV Wydział Ksiąg Wieczystych ostrzeżenia o zakazie zbywania i obciążania objętego tą księgą prawa własności nieruchomości.
………………………………………………………………………………………………….
Uzasadnienie
………………………………………………………………………………………………….
I. Streszczenie
II. Wierzytelność chroniona
III. Spełnienie przesłanek do wystąpienia ze skargą pauliańską
IV. Wartość przedmiotu sporu
V. Wniosek o udzielenie zabezpieczenia
VI. Właściwość sądu. Niedopuszczalność ugody
………………………………………………………………………………………………….
I. Streszczenie
Powódka niniejszym pozwem domaga się uznania czynności prawnej w postaci umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 15 maja 2012 roku stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 123, położonej w miejscowości X, dla której Sąd Rejonowy w Piasecznie IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze W111, za bezskuteczną w stosunku do niej, w celu uczynienia zadość wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym, tj. wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 16 kwietnia 2012 roku.
W przedmiotowej sprawie spełnione są wszystkie przesłanki umożliwiające uznanie ww. czynności prawnej za bezskuteczną. Dłużnicy będący wspólnikami spółki Y zawarli umowę sprzedaży, wskutek której stali się niewypłacalni w wyższym stopniu niż byli przed dokonaniem czynności, ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela, a pozwany w chwili zawierania umowy o tym wiedział.
Powódka domaga się udzielenia zabezpieczenia, poprzez zakazanie pozwanemu zbywania oraz obciążania prawa własności nieruchomości, a także wpisanie ostrzeżenia w księdze wieczystej powyższego zakazu. Powódka w pozwie uprawdopodobniła istnienie roszczenia. Interes prawny wynika zaś w umożliwieniu osiągnięcia celu mającego zapaść w sprawie wyroku.
………………………………………………………………………………………………….
II. Wierzytelność chroniona
Powódce przysługuje niezaspokojona wierzytelność względem spółki Y w kwocie XXX złotych stwierdzona prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku IX Wydział Gospodarczy z dnia 16 kwietnia 2012 roku, sygn. akt IX.
Dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku IX Wydział Gospodarczy z dnia 16 kwietnia 2012 roku, sygn. akt IX, wraz z postanowieniem o nadaniu klauzuli wykonalności.
Ze względu na bezskuteczność egzekucji względem spółki, powódka uzyskała klauzulę wykonalności przeciwko wspólnikom spółki jawnej, tj. Wojciechowi (…) i Radosławowi (…), na podstawie której prowadzone było – uznane za bezskuteczne – postępowanie egzekucyjne.
Dowód:
1. postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec Y z dnia 11 sierpnia 2015 roku,
2. postanowienie z dnia 15 lutego 2017 roku o nadaniu klauzuli wykonalności przeciwko wspólnikom spółki jawnej,
3. postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec wspólników spółki jawnej z dnia ___________________ 2017 roku.
………………………………………………………………………………………………….
III. Spełnienie przesłanek do wystąpienia ze skargą
pauliańską
W niniejszej sprawie spełnione są wszystkie przesłanki pozwalające uznać czynność prawną w postaci umowy sprzedaży nieruchomości z dnia 15 maja 2012 roku za bezskuteczną względem powódki.
A. Pokrzywdzenie powódki
Kodeks cywilny zawiera definicję legalną pokrzywdzenia wierzycieli. Czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu niż był przed dokonaniem czynności. Jakkolwiek umowa sprzedaży jest czynnością prawną wzajemną, nie wyłącza to możliwości uznania jej za bezskuteczną ze względu na pokrzywdzenie wierzyciela. W orzecznictwie Sądu Najwyższego została bowiem przesądzona kwestia, iż uzyskanie przez dłużnika ekwiwalentu rozporządzenia majątkowego od osoby trzeciej nie eliminuje stanu pokrzywdzenia wierzyciela, jeżeli nie miał on możliwości uzyskania zaspokojenia chronionej wierzytelności z tego ekwiwalentu1. Innymi słowy, samo zawarcie umowy wzajemnej nie oznacza pokrzywdzenia jedynie wtedy, gdy ekwiwalent nadający się do egzekucji nadal znajduje się w majątku dłużnika i może być wykorzystany dla zaspokojenia wierzyciela2.
Jak wynika z treści aktu notarialnego, dłużnicy, tj. Radosław (…) oraz Wojciech (…), który dokonywał czynności prawnej dotyczącej udziału w nieruchomości wchodzącego w skład wspólności majątkowej małżeńskiej, sprzedali pozwanemu nieruchomość za kwotę YYY złotych, z której każdy miał otrzymać po XYY złotych. Połowę ceny sprzedaży nieruchomości przypadającą małżonkom Wojciechowi i Marioli (…) pozwany zapłacił bezpośrednio wierzycielowi hipotecznemu Mirosławowi (…), a połowę ceny przypadającą Radosławowi (…) pozwany w części przeznaczył na zaspokojenie wierzyciela Mirosława (…) w kwocie XXY złotych, a pozostała część w kwocie YXX złotych została zapłacona do rąk dłużnika. Zawarcie przez dłużników umowy sprzedaży nieruchomości nastąpiło z pokrzywdzeniem powódki, która w przypadku bezskuteczności egzekucji względem spółki jawnej – za którą sprzedawcy ponoszą subsydiarną odpowiedzialność na podstawie art. 31 § 1 ksh – mogła uzyskać z niej zaspokojenie. Bez znaczenia pozostaje okoliczność, że dłużnicy większą część uzyskanej kwoty tytułem ceny sprzedaży przeznaczyli na zaspokojenie wierzyciela hipotecznego. Art. 527 § 2 kc stanowi bowiem, że warunkiem wystarczającym dla uznania czynności prawnej za bezskuteczną jest pogłębienie stanu niewypłacalności. Dłużnik Radosław (…) uzyskał w wyniku przedmiotowej umowy kwotę YXX złotych, która posłużyć mogła zaspokojeniu powódki. Postanowienie o uznaniu za bezskuteczną egzekucji prowadzonej przeciwko wspólnikom spółki jawnej dowodzi, że dłużnik nie dysponuje kwotą uzyskaną tytułem ceny sprzedaży. Spełniony jest więc wymóg pokrzywdzenia wierzyciela, albowiem ekwiwalent nadający się do egzekucji, z którego powódka mogła uzyskać zaspokojenie, nie znajduje się w majątku dłużnika.
Dowód: postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec wspólników spółki jawnej z dnia ___________________ 2017 roku
Ponadto powódka posiada wątpliwość czy cena uzyskana przez dłużników z tytułu sprzedaży nieruchomości ma charakter rynkowy. Na tę okoliczność powódka wnosi o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny wyceny nieruchomości. W przypadku, gdy z opinii biegłego będzie wynikać, że cena za którą dłużnicy sprzedali nieruchomość była zaniżona, uzasadnia to dodatkowo tezę o dokonaniu czynności prawnej z pokrzywdzeniem powódki.
B. Świadomość dłużników działania z zamiarem pokrzywdzenia powódki
Umowa sprzedaży nieruchomości zawarta została przez dłużników ze świadomością pokrzywdzenia powódki. W dacie zawierania umowy sprzedaży istniał bowiem wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku, na mocy którego spółka jawna prowadząca działalność gospodarczą pod firmą Y została zobowiązana do zapłaty łącznej kwoty XXX złotych. Dłużnicy, jako przedsiębiorcy zdawali sobie sprawę, że bezskuteczność egzekucji względem spółki spowoduje uzyskanie przez wierzyciela klauzuli wykonalności przeciwko nim w celu zaspokojenia wierzytelności z majątku osobistego, w skład którego wchodziła zbyta nieruchomość. Odpowiedzialność z art. 31 § 1 ksh jest bowiem odpowiedzialnością za własny, a nie cudzy dług.
Przesłanka świadomości dłużnika działania z zamiarem pokrzywdzenia wierzycieli jest przesłanką, której nie sposób bezpośrednio wykazać przed sądem. Niemożliwą jest bowiem rzeczą ustalenie w drodze dowodu bezpośredniego stanu czysto wewnętrznego o ile nie wyrażono go na zewnątrz, np. przed świadkami czy w korespondencji. Powódka nie dysponuje dowodami, które potwierdzałyby stan świadomości dłużników w chwili zawierania umowy. Na podstawie towarzyszących okoliczności – w tym analizy daty wydania wyroku przeciwko spółce jawnej oraz zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości – stwierdzić jednak można, że dłużnicy działali z zamiarem pokrzywdzenia wierzyciela. Oba wydarzenia dzieli bowiem miesiąc.
Dowód:
1. umowa sprzedaży nieruchomości z dnia 15 maja 2012 roku,
2. wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku IX Wydział Gospodarczy z dnia 16 kwietnia 2012 roku, sygn. akt IX.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wypracowano zgodne stanowisko, na mocy którego przyjmuje się, że działanie ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli polega na pozytywnej wiedzy dłużnika, że są zobowiązania (długi) bez względu na to czy sporne, czy jeszcze niewymagalne, że w następstwie czynności prawnej określone składniki wyjdą z jego majątku, a w konsekwencji mogą wystąpić problemy z zaspokojeniem wszystkich lub niektórych wierzycieli w chwili jej dokonywania lub w przyszłości3. Wojciech (…) oraz Radosław (…), jako osoby uprawnione do reprezentacji spółki jawnej – pierwotnej dłużniczki powódki – posiadali wiedzę co do stanu jej majątku, a także o grożącej egzekucji z majątku osobistego za zobowiązania spółki w przypadku bezskuteczności egzekucji z jej majątku.
Powołać również należy stanowisko, w myśl którego do przyjęcia świadomości dłużnika pokrzywdzenia wierzycieli wystarczy, by dłużnik takie pokrzywdzenie przewidywał w granicach ewentualności. Rzeczą obojętną przy tym jest, do którego z wierzycieli się ona odnosiła4.
Mając na uwadze powyższe uznać należy, że dłużnicy przewidywali w granicach ewentualności grożącą egzekucję z majątku osobistego za zobowiązania spółki jawnej, a w celu pokrzywdzenia wierzyciela dokonali czynności prawnej w postaci sprzedaży nieruchomości.
C. wiedzy pozwanego o działaniu przez dłużników z zamiarem pokrzywdzenia wierzycieli
Pozwany zdecydował się na nabycie od wspólników spółki jawnej nieruchomości, pomimo iż w dziale III księdze wieczystej ujawnione zostały ostrzeżenia o toczących się postępowaniach egzekucyjnych. Tożsame ostrzeżenia zamieszczone są również w akcie notarialny, na mocy którego przeniesione zostało prawo własności nieruchomości.
Dowód:
1. umowa sprzedaży nieruchomości z dnia 15 maja 2012 roku,
2. wydruk z elektronicznej księgi wieczystej W111.
Tym samym pozwany wiedział o dokonywaniu czynności prawnej przez dłużników z zamiarem pokrzywdzenia wierzycieli. Świadomość pokrzywdzenia nie musi dotyczyć przy tym osoby konkretnego wierzyciela; wystarczy świadomość pokrzywdzenia wierzycieli w ogóle. Może ona dotyczyć innego wierzyciela (nawet tego, który został przez dłużnika później zaspokojony) niż wierzyciel, który żąda uznania czynności za bezskuteczną5.
Niezależnie od powyższego, w przypadku stwierdzenia przez biegłego z dziedziny wyceny nieruchomości nierynkowej ceny, za którą dłużnicy sprzedali pozwanemu nieruchomość, zastosowanie znajdzie art. 528 kc, zgodnie z którym wierzyciel zwolniony jest z obowiązku wykazania przesłanki wiedzy osoby trzeciej o działalności dłużnika ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, jeśli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową bezpłatnie. Pojęcie odpłatności na gruncie omawianego przepisu rozumie się jako uzyskanie przez dłużnika pełnego ekwiwalentu korzyści majątkowej6. Wynika to z tego, że przyjęcie na gruncie roszczenia pauliańskiego formalnego kryterium odpłatności czyniłoby ochronę wynikającą z art. 528 kc czysto iluzoryczną. Obserwacja życia codziennego wskazuje bowiem, że czynności nieodpłatne zastąpione zostałyby czynnościami, w których świadczeniu jednej strony odpowiadałoby świadczenie drugiej, tyle że o wartości niewspółmiernie niższej. Stąd konieczność przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, której treść może zwolnić powódkę z obowiązku wykazywania przesłanki wiedzy pozwanego o dokonywaniu czynności prawnej przez dłużników z zamiarem pokrzywdzenia wierzyciela.
………………………………………………………………………………………………….
IV. Wartość przedmiotu sporu
Powódka określiła wartość przedmiotu sporu w wysokości kwoty wierzytelności, która w wyniku przedmiotowego powództwa ma być chroniona. Prawidłowość określenia wartości przedmiotu sporu w ten sposób znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Sądu Najwyższego7.
Konsekwencją określenia przez powódkę wartości przedmiotu sporu jest uiszczona opłata sądowa od pozwu.
………………………………………………………………………………………………….
V. Wniosek o udzielenie zabezpieczenia
Powódka wnosi o udzielenie zabezpieczenia poprzez ustanowienie zakazu zbywania i obciążania przez pozwanego prawa własności nieruchomości przeniesionej na mocy aktu notarialnego z dnia 15 maja 2012 roku oraz wpisanie w księdze wieczystej ostrzeżenia o ustanowieniu ww. zakazu.
A. Uprawdopodobnienie roszczenia
Powódka uprawdopodobniła przysługujące jej roszczenie w pkt. II i III uzasadnienia pozwu. W celu uniknięcia powtórzeń powódka odsyła w tym zakresie do ww. rozważań.
B. Uprawdopodobnienie interesu prawnego
Definicję legalną interesu prawnego zawiera art. 7301 § 2 kpc, który stanowi, że istnieje on wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. Powódka wytaczając powództwo o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną domaga się wydania konstytutywnego wyroku, na mocy którego nastąpi ukształtowanie prawa pomiędzy nią a pozwanym. Powódka ze względu na przedmiot powództwa posiada oczywisty interes prawny w uzyskaniu zabezpieczenia. Zbycie nieruchomości będącej przedmiotem czynności, której uznania za bezskuteczną powódka się domaga, uniemożliwi uprawnionemu przeprowadzenie egzekucji z tej nieruchomości w oparciu o wydany w sprawie wyrok, gdyż odpowiedzialność osoby trzeciej, pozwanej ze skargi pauliańskiej, ogranicza się wyłącznie do przedmiotu zaskarżonej czynności, a jego zbycie zmusi wierzyciela do poszukiwania dalszej ochrony w procesie zainicjowanym przeciwko aktualnemu właścicielowi nieruchomości8. Powództwo takie wymagało będzie jednak – w myśl art. 531 § 2 kc – spełnienia przesłanek ze skargi pauliańskiej w stosunku do kontrahenta uprawnionego, co znacznie utrudni egzekwowanie przysługujących powódce wierzytelności.
Powódka ma prawo przypuszczać, że pozwany w przypadku nieudzielenia zabezpieczenia, po doręczeniu przez Sąd odpisu niniejszego pozwu podejmie kroki mające na celu zbycie nieruchomości położonej w Lesznowoli. Pozwany nabył bowiem ww. nieruchomość od dłużników powódki wiedząc o tym, że działają oni z zamiarem pokrzywdzenia wierzyciela. Tym samym istnieje ryzyko dalszego postępowania pozwanego, które będzie utrudniać egzekwowanie wierzytelności powódki.
W konsekwencji powódka posiada interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia w sposób przez nią wskazany. Wpisanie ostrzeżenia o zakazie zbywania i obciążania prawa własności nieruchomości sprawi bowiem, że ewentualnemu nabywcy nie będzie przysługiwać ochrona.
………………………………………………………………………………………………….
VI. Właściwość sądu. Niedopuszczalność ugody
Właściwość Sądu ustalona została według miejsca zamieszkania pozwanego, na podstawie art. 27 kpc.
Wyrok w sprawie ze skargi pauliańskiej ma charakter konstytutywny. Jest on wynikiem wytoczenia powództwa o ukształtowanie prawa. W tego typu sprawach rozstrzygnięcie sądu nie może zostać zastąpione przez ugodę, wobec czego strony nie podjęły próby mediacji ani innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu.
Mając na uwadze powyższe wnoszę jak w petitum pozwu.
………………………………………………………………………………………………….
/adwokat Tomasz Guzek/
………………………………………………………………………………………………….
Załączniki
1. pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej w kwocie x złotych,
2. dowód uiszczenia opłaty sądowej od pozwu w kwocie XYX złotych,
3. poświadczony za zgodność z oryginałem wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku IX Wydział Gospodarczy z dnia 16 kwietnia 2012 roku, sygn. akt IX, wraz z postanowieniem o nadaniu klauzuli wykonalności,
4. postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec Y z dnia 11 sierpnia 2015 roku,
5. poświadczone za zgodność z oryginałem postanowienie z dnia 15 lutego 2017 roku o nadaniu klauzuli wykonalności przeciwko wspólnikom spółki jawnej,
6. poświadczone za zgodność z oryginałem postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec wspólników spółki jawnej z dnia ________________ 2017 roku,
7. poświadczona przez Sąd za zgodność z oryginałem umowa sprzedaży nieruchomości z dnia 15 maja 2012 roku,
8. wydruk z elektronicznej księgi wieczystej W111,
9. odpis pozwu wraz z załącznikami.
1Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 marca 2013 roku, sygn. akt IV A, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2012 roku, sygn. akt V Z.
2Por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2011 roku, sygn. akt V B, niepubl., z dnia 9 kwietnia 2010 roku, sygn. akt III C, niepubl., z dnia 5 marca 2008 roku, sygn. akt V D, niepubl., z dnia 13 października 2006 roku, sygn. akt II E, z dnia 7 grudnia 1999 roku, sygn. akt I F, niepubl., z dnia 18 września 1998 roku, sygn. akt III G, OSNC 1999, poz. 56, z dnia 8 kwietnia 1998 roku, sygn. akt III H, OSNC 1999, poz. 184.
3Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2012 roku, sygn. akt V I, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2008 roku, sygn. akt V J.
4Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 10 stycznia 1995 roku, sygn. akt I K.
5Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 10 stycznia 1995 roku, sygn. akt I K.
6Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 września 2011 roku, sygn. akt IV L.
7Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2007 roku, sygn. akt IV M, w myśl którego: „W sprawie opartej na roszczeniu z art. 527 k.c. (tzw. skarga pauliańska) wartość przedmiotu sporu powinna być określona jako kwota równa wierzytelności powoda, która ma być chroniona tą skargą. Uwzględnienie powództwa oznacza bowiem, że wierzyciel może z pierwszeństwem przed wierzycielami osoby trzeciej, dochodzić zaspokojenia tej wierzytelności z przedmiotów majątkowych, które wskutek czynności prawnej uznanej za bezskuteczną wyszły z majątku dłużnika albo do niego nie weszły (art. 532 k.c.). Przedmiotem ochrony jest tu zatem wierzytelność powoda, która nie mogła zostać zaspokojona na skutek krzywdzącej wierzyciela czynności prawnej dokonanej przez dłużnika z osobą trzecią i wierzytelność ta, określona kwotowo, stanowi wartość przedmiotu sporu, zgodnie z zasadami art. 19 § 2 i art. 20 k.p.c.”
8Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 3 września 2012 roku, sygn. akt I N.