Odpowiedź na skargę o wznowienie postępowania

Poznań, dnia 26 April 2017 roku
………………………………………………………………………………………………….
Odpowiedź
na skargę o wznowienie postępowania
………………………………………………………………………………………………….

w sprawie:
AAA spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Kielce Sp. K.

zast. przez. adw.:
Tomasza Grzybkowskiego
Grzybkowski Guzek Jackowski, Adwokacka Spółka Partnerska
61-762 Poznań, ul. Dominikańska 3
e-mail: kancelaria@grzybkowski-guzek.pl

c/a
Łukasz (...), Wioletta (...)

Sygn. akt I AAA
………………………………………………………………………………………………….

I Wydział Cywilny
Sądu Okręgowego w Poznaniu
ul. Hejmowskiego 2
61-736 Poznań

………………………………………………………………………………………………….
Osnowa pisma
………………………………………………………………………………………………….
W imieniu powódki, z powołaniem się na załączone pełnomocnictwo do reprezentowania w tej sprawie, w odpowiedzi na pismo Sądu z dnia 10 lutego 2017 roku wnoszę o:
………………………………………………………………………………………………….
I. odrzucenie skargi na wznowienie postępowania z dnia 5 grudnia 2016 roku jako wniesionej po upływie przepisanego terminu,

II. przeprowadzenie dowodów wnioskowanych w uzasadnieniu niniejszego pisma na fakty tam powołane,

III. zasądzenie od pozwanych na rzecz powódki kosztów postępowania według norm przepisanych.

………………………………………………………………………………………………….

Uzasadnienie
………………………………………………………………………………………………….
I. Przekroczenie terminu do wniesienia skargi na wznowienie postępowania
II. Brak powołanie się na fałszerstwo w toku postępowania o zapłatę
………………………………………………………………………………………………….
I. Przekroczenie terminu do wniesienia skargi na wznowienie postępowania
Zgodnie z art. 407 § 1 kpc trzymiesięczny termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. Pozwana nie zachowała ustawowego terminu do wniesienia skargi i z tego względu skarga powinna zostać odrzucona.

Pozwana podnosi, że o podstawie do wniesienia skargi, tj. o tym, że na wekslu, na podstawie którego został wydany zaskarżany nakaz zapłaty wydany przez Sąd Okręgowy w Poznaniu z dnia 10 września 2012 roku w sprawie o sygn. akt I BBB, widnieje podrobiony podpis, dowiedziała się dopiero w dniu 26 września 2016 roku, tj. w chwili doręczenia jej kopi opinii biegłego pismoznawcy, stwierdzającej ten fakt.

Twierdzenie to jest bezpodstawne, a co najmniej nader niewiarygodne.

Po pierwsze podpis osoby fizycznej jest wysoce zindywidualizowanym znakiem graficznym. Z tego powodu może one pełnić kluczowe funkcje przewidziane przez przepisy prawa cywilnego, a związane m. in. z zachowaniem formy pisemnej czynności prawnej. Z twierdzeń przedstawionych przez pozwaną wynika, że była ona w stanie zorientować się, że jej podpis widniejący na ww. wekslu został podrobiony dopiero po zapoznaniu się z opinią biegłego. Stanowisko takie stoi w sprzeczności z elementarną wiedzą i doświadczeniem życiowym. Rozpoznanie własnego podpisu nie wymaga wiadomości specjalnych. Każda dorosła osoba, o ile jej zdolność postrzegania rzeczywistości nie jest znacznie ograniczona przez niepełnosprawność lub zaburzenia innego rodzaju, powinna być w stanie rozpoznać własny podpis, szczególnie jeśli, tak jak powódka, funkcjonowała w obrocie gospodarczym. Co więcej podpis widniejący na wekslu i podpis porównawczy pozwanej, znajdujący się w powołanej przez nią opinii biegłego, różnią się w takim stopniu, że już pobieżna ich analiza może wskazywać na to, że nie zostały sporządzone przez tę samą osobę.

Po drugie pozwana wskazuje, że składając zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa sfałszowania podpisu na wekslu nie miała świadomości, że podpis faktycznie jest sfałszowany, a uczyniła to jedyne chcąc bronić się przed postępowaniem egzekucyjnym. Powyższe twierdzenia pozwanej są mało wiarygodne. Jeśli uznać ich prawdziwość należy przyjąć jednocześnie, że w sprawie niniejszej doszło do wysoce nieprawdopodobnej koincydencji i pozwana jedynie zupełnie przypadkowo zainicjowała postępowania, w rezultacie którego doszło do wykrycia fałszerstwa. Dużo bardziej prawdopodobne jest to, że pozwana miała świadomość tego faktu już w chwili składnia zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa.

Dowód: akta postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w Zamościu, sygn. akt PO CCC, na fakt istnienia wiedzy pozwanej o sfałszowanym podpisie w chwili złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa oraz czasu, w którym pozwana zawiadomienie to złożyła.

Na marginesie zauważyć można także, że jeśli przyjąć twierdzenie pozwanej o złożeniu zawiadomienia o przestępstwie jedynie w celu zapobieżenia egzekucji, a bez faktycznej świadomości jego dokonania, za prawdziwe, to zachowanie pozwanej należałoby zakwalifikować jako czyn zabroniony określony w art. 238 kk, tj. zawiadomienie o przestępstwie niepopełnionym.

Mając na względzie powyższe uznać należy, że pozwana nie zachowała trzymiesięcznego terminu do złożenia skargi o wznowienie postępowania. Zgodnie bowiem ze stanowiskiem Sądu Najwyższego „dowiedzenie się o podstawie wznowienia”, w rozumieniu art. 407 § 1 KPC oznacza dowiedzenie się o okolicznościach uprawdopodobniających podstawę wznowienia, nie chodzi zatem o uzyskanie pewności co do faktu podrobienia czy przerobienia dokumentu, lecz o dowiedzenie się, że prawdopodobne, wiarygodne jest, iż nastąpiło fałszerstwo¹.

Wobec całokształtu okoliczności niniejszej sprawy uznać należy, że powódka świadoma była faktu fałszerstwa co najmniej w chwili zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, tj. najpóźniej w lipcu 2016 roku. Tym samym, zgodnie z art. 410 § 1 kpc skarga pozwanej powinna zostać odrzucona.
………………………………………………………………………………………………….
II. Brak powołania się na fałszerstwo w toku postępowania o zapłatę
Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego skarga o wznowienie postępowania na podstawie art. 403 § 1 pkt 1 kpc jest dopuszczalna tylko wówczas, gdy strona nie mogła z przyczyn faktycznych lub prawnych uzyskać uwzględnienia danego zarzutu w drodze zwyczajnego środka zaskarżenia przy czym przeszkodą taką może być jedynie okoliczność, która obiektywnie uniemożliwia stronie korzystanie z konkretnego środka obrony².

Powódka w toku postępowania pod sygn. akt BBB zakończonego wydaniem przez Sąd Okręgowy w Poznaniu nakazu zapłaty z dnia 10 września 2012 roku nie powołała się na fakt sfałszowanie podpisu na wekslu, pomimo tego, że miała taką możliwość, czemu zresztą nie zaprzecza w skardze z dnia 5 grudnia 2016 roku. Co więcej pozwana w ogóle nie kwestionowała zasadności nakazu zapłaty w toku ww. postępowania.

Dowód: akta postępowania BBB prowadzonego przed Sądem Okręgowym w Poznaniu na fakt braku powołania się przez pozwaną na sfałszowanie jej podpisu na wekslu.

Pozwana inicjując niniejsze postępowania zmierza zatem do osiągnięcia skutków, które mogła osiągnąć już wcześniej, korzystając z przysługujących jej uprawnień procesowych. Obecne działania pozwanej mają prowadzić do uchylania skutków jej biernej postawy w toku postępowania o zapłatę, to zaś nie znajduje uzasadnienia w aksjologii procedury cywilnej. Nie ma żadnych powodów, dla których powódka miałaby ponosić negatywne konsekwencje (chociażby w postaci utraty środków finansowych poniesionych przez nią w związku ze wszczęciem egzekucji przeciwko pozwanej) z jednej strony pasywnej postawy pozwanej w toku postępowania o zapłatę, z drugiej zaś jej spóźnionej rekcji w postaci złożenia skargi o wznowienie postępowania.

Mając na względzie wyjątkowy charakter instytucji wznowienia postępowania oraz przedstawione wyżej okoliczności skarga pozwanej winna zostać odrzucona.
………………………………………………………………………………………………….
Oświadczam, że odpis pisma wraz z załącznikami został nadany przesyłką poleconą pełnomocnikowi pozwanej na adres: adw. Przemysław Rosati, Kancelaria Adwokacka, ul. Grójecka 194 lok. A149, 02-390 Warszawa.

/adwokat Tomasz Grzybkowski/
………………………………………………………………………………………………….
Załączniki
1. pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej w kwocie 17,00 złotych,
2. odpis KRS powódki,
3. cztery odpisy pisma.

¹Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 16 maja 2008 roku, sygn. akt III, Legalis
²Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 6 stycznia 1961 r. I CR (OSPiKA 1960, poz. 316)