Wzory Pism:

Apelacja od wyroku w sprawie niezapłacenia czynszu najmu

Treść apelacji dotyczy próby rozstrzygnięcia sporu między dłużnikiem a osobą wynajmującą mieszkanie, oczekującą zapłaty czynszu.

Poznań, dnia 10 lutego 2017 roku
………………………………………………………………………………………………….

Apelacja
………………………………………………………………………………………………….

w sprawie:

  • Maria (...)

c/a

  • Justyna (...)


Sygn. akt: 0001

Wartość przedmiotu zaskarżenia: x złotych
………………………………………………………………………………………………….


XV Wydział Cywilny Odwoławczy
Sądu Okręgowego w Poznaniu
ul. Hejmowskiego 2
61-736 Poznań

za pośrednictwem:

V Wydział Cywilny
Sądu Rejonowego
Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu
Al. Marcinkowskiego 32
61-745 Poznań


………………………………………………………………………………………………….
Żądanie
………………………………………………………………………………………………….
W imieniu powódki z powołaniem się na pełnomocnictwo w aktach sprawy, składam apelację od wyroku Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 18 kwietnia 2016 roku, sygn. akt 0001.

Wyrok ten zaskarżam w części, w której Sąd oddalił powództwo i wnoszę o:

………………………………………………………………………………………………….
I.    zmianę zaskarżonego wyroku, poprzez:

1.    zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kwoty x0 złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot:

  •     x1 złotych od dnia 11 listopada 2013 roku do dnia zapłaty,
  •     x1 złotych od dnia 11 grudnia 2013 roku do dnia zapłaty,
  •     x2 złotych od dnia 11 stycznia 2014 roku do dnia zapłaty,
  •     x2 złotych od dnia 11 lutego 2014 roku do dnia zapłaty,
  •     x2 złotych od dnia 11 marca 2014 roku do dnia zapłaty,
  •     x2 złotych od dnia 11 kwietnia 2014 roku do dnia zapłaty,
  •     x2 złotych od dnia 11 maja 2014 roku do dnia zapłaty,
  •     x2 złotych od dnia 11 czerwca 2014 roku do dnia zapłaty,


2.    obciążenie kosztami postępowania w całości pozwanej i zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kwoty x3 złotych,

II.    zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania przed Sądem II instancji, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm przepisanych.

III.    rozpoznanie apelacji po przeprowadzeniu rozprawy,

IV.    przeprowadzenie dowodów z dokumentów w postaci:
a)    zawiadomienia z dnia 1 stycznia 2013 roku,
b)    wypowiedzenia z dnia 20 marca 2012 roku,
c)    wypowiedzenia z dnia 15 marca 2011 roku,
d)    zawiadomienia z dnia 1 października 2010 roku,
e)    wypowiedzenia z dnia 15 marca 2010 roku,
f)    wypowiedzenia z dnia 15 marca 2009 roku,
g)    zawiadomienia z dnia 1 stycznia 2009 roku,
h)    wypowiedzenia z dnia 15 marca 2008 roku,
i)    wypowiedzenia z dnia 23 marca 2007 roku,
j)    aneksu z dnia 1 sierpnia 2006 roku,
k)    aneksu z dnia 1 października 2005 roku,
l)    aneksu z dnia 15 stycznia 2005 roku,
m)    aneksu z dnia 5 listopada 2004 roku,
n)    aneksu z dnia 25 września 2000 roku,
o)    dwóch aneksów z dnia 20 marca 2000 roku,


na fakt:

  •     skutecznego wypowiadania pozwanej stawki czynszu,
  •     wysokości należnego powódce czynszu w okresie od listopada 2013 roku do czerwca 2014 roku,


V.    dołączenie do niniejszej sprawy akt Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda o sygn. 0002 i przeprowadzenie dowodu z wszystkich kart znajdujących się w tych aktach na fakt wysokości należnego powódce od pozwanej czynszu najmu oraz skutecznego wypowiadania stawek czynszu najmu przez powódkę,

VI.    dołączenie do niniejszej sprawy akt Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda o sygn. akt 0003 i przeprowadzenie dowodu z wszystkich kart znajdujących się w tych aktach na fakt wysokości należnego powódce od pozwanej czynszu najmu oraz skutecznego wypowiadania stawek czynszu najmu przez powódkę,

VII.    dołączenie do niniejszej sprawy akt Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda o sygn. akt 0004 i przeprowadzenie dowodu z wszystkich kart znajdujących się w tych aktach na fakt wysokości należnego powódce od pozwanej czynszu najmu oraz skutecznego wypowiadania stawek czynszu najmu przez powódkę.
………………………………………………………………………………………………….
Zarzuty
………………………………………………………………………………………………….

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucam:

I.    naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 228 § 2 kpc w związku z art. 232 kpc, mające istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez uznanie, że powódka nie udowodniła faktu wysokości należnej powódce stawki czynszu oraz faktu skutecznego wypowiadania pozwanej stawki czynszu, podczas gdy fakty te nie wymagały dowodu, gdyż winny być sądowi znane z urzędu, albowiem w sprawach o sygn. akt 0002, 0003 oraz 0004 prowadzonych i prawomocnie zakończonych przed tutejszym Sądem zostało stwierdzone, na podstawie faktów przez pozwaną niekwestionowanych lub przyznanych, że obowiązująca stawka czynszu za okres wskazany w pozwie to kwota x4 złotych miesięcznie, a to na podstawie poniższych ustaleń:
a)    „W związku z zawartą umową najmu pozwana Justyna (...) zobowiązała się do płacenia czynszu wraz z opłatami eksploatacyjnymi, płatnego z góry do 10-ego dnia każdego miesiąca. Aktualna stawka czynszu stanowi kwotę x4” (uzasadnienie wyroku z dnia 23 kwietnia 2015 roku, sygn. akt 0002),
b)    W związku z powstaniem w/w zadłużenia, pismem z dnia 13 czerwca 2014 r. powódka, działając przez pełnomocnika, wezwała pozwaną Justynę (...) do zapłaty zaległego czynszu i innych opłat wynikających z tytułu najmu lokalu mieszkalnego nr 000 a położonego w AAA w łącznej kwocie x5 zł (tj. za okres od listopada 2013 r. do czerwca 2014 r.), w terminie do dnia 14 lipca 2014 r. Jednocześnie pozwana została uprzedzona, że brak zapłaty w/w kwoty w wyznaczonym terminie może spowodować wypowiedzenie umowy najmu lokalu, a w dalszej konsekwencji wytoczenie powództwa o eksmisję. Powyższe wezwanie zostało pozwanej skutecznie doręczone w dniu 16 czerwca 2014 r. (uzasadnienie wyroku z dnia 23 kwietnia 2015 roku, sygn. akt 0002),
c)    Pozwana (…) w piśmie z dnia 23 czerwca 2014 r. potwierdziła, iż otrzymała informację o zaległości z tytułu czynszu oraz wskazała, że nie uchyla się od ich zapłaty jednak obecnie znajduje się w trudnej sytuacji materialnej i deklaruje chęć uregulowania zaległości w ratach (uzasadnienie wyroku z dnia 23 kwietnia 2015 roku, sygn. akt 0002),
d)    „Ja (Justyna (...) – przyp. TG) otrzymywałam informację o wysokości stawek czynszowych” (protokół rozprawy z dnia 20 lutego 2015 roku, sygn. akt 0003)

II.    naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 232kpc w zw. z art. 230 kpc mające istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez przyjęcie, że powódka nie wykazała wysokości należnego jej od pozwanej czynszu, ani skuteczności wypowiadania pozwanej czynszu, podczas gdy powódka, zgodnie z zobowiązaniem z rozprawy z dnia 11 stycznia 2016 roku w piśmie z dnia 15 stycznia 2016 roku wskazała sposób wyliczenia należnego powódce od pozwanej czynszu, a pozwana tego wyliczenia nie zakwestionowała, co w konsekwencji powinno prowadzić do uznania, że pozwana przyznała prawidłowość tegoż wyliczenia.
…………………………………………………………………………………………………. 
Uzasadnienie
………………………………………………………………………………………………….
I.    Streszczenie
II.    Uchybienia Sadu I instancji
III.    Dowód z dokumentów
………………………………………………………………………………………………….
I. Streszczenie
 
Istotą sprawy było rozstrzygnięcie czy pozwana jest dłużnikiem powódki z tytułu czynszu najmu, a jeśli tak, to w jakiej wysokości.
Pomiędzy stronami bezsporne było, że pozwana nie zapłaciła powódce czynszu najmu i opłat eksploatacyjnych za okres wskazany w pozwie.
Pozwana zakwestionowała jednak wysokość należnego powódce czynszu najmu.
W tym zakresie twierdzenia pozwanej były sprzeczne z dotychczasowym stanowiskiem przedstawionym w sprawach o sygn. akt 0002, 0003 oraz 0005, prowadzonych i prawomocnie zakończonych przed tutejszym sądem.
Sądowi I instancji powinny być znane urzędowo fakty z tych dwóch postępowań. Dotyczyły one wysokości należnej powódce stawki czynszu oraz skuteczności dokonywanych przez powódkę wypowiedzeń stawki czynszu wobec pozwanej.
Fakty znane sądowi urzędowo nie wymagają dowodu. Taki układ zwalnia stronę, która z tego faktu wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne, z ciężaru jego udowodnienia. Błędem było uznanie, że powódkę obciążał co do tych faktów ciężar dowodu.
Nadto, w toku procesu powódka wykonała zobowiązanie sądu, w którym wskazała sposób wyliczenia należnego jej od pozwanej czynszu najmu. Pozwana nie ustosunkowała się do tego wyliczenia. Mając na uwadze wynik całej rozprawy Sąd winien uznać twierdzenia z wspomnianego pisma za przyznane.
Z ostrożności procesowej, na wypadek uznania, że Sąd I instancji nie naruszył wskazanych przepisów, powódka wnosi o przeprowadzenie dowodu z dokumentów potwierdzających skuteczność wypowiadania stawek czynszu i kwotę tej stawki obowiązującej za okres wskazany w pozwie.
Potrzeba powołania dowodów ujawniła się dopiero na etapie postępowania odwoławczego, w szczególności z uwagi na fakt, że w toku procesu powódka wykonała zobowiązanie Sądu zgodnie z jego treścią, a wobec braku wypowiedzi przez pozwaną co do tych twierdzeń, należało je potraktować jako przyznane. Nie było więc potrzeby przedstawiania tych dowodów.
………………………………………………………………………………………………….
II. Uchybienia Sądu I instancji
 
A.    Pominięcie faktów znanych sądowi urzędowo ze sprawy o sygn. akt 0002.
W prowadzonej przez tutejszym Sądem sprawie o sygn. akt  0002, która dotyczyła opróżnienia lokalu mieszkalnego Sąd orzekł o obowiązku opróżnienia przez Justynę (...) lokalu, którego właścicielem jest powódka. W tej sprawie Sąd prawomocnie nakazał pozwanej Justynie (...), aby opuściła, opróżniła i wydała powódce (Marii (…) – przyp. TG) ww. lokal.

Dowód:
1.    wyrok z uzasadnieniem Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2015 roku, sygn. akt 0002,
2.    wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 16 lutego 2016 roku, sygn. akt 0006.

Podstawą faktyczną rozstrzygnięcia w zakresie mającym znaczenie dla przedmiotowej sprawy było ustalenie przez Sąd m.in. wysokości należnej powódce – Marii (...) – stawki czynszu. Sąd ten ustalił, że: „W związku z zawartą umową najmu pozwana Justyna (...) zobowiązała się do płacenia czynszu wraz z opłatami eksploatacyjnymi, płatnego z góry do 10-ego dnia każdego miesiąca. Aktualna stawka czynszu (na dzień wydania wyroku, tj. 23 kwietnia 2015 roku – przyp. TG) stanowi kwotę x4 zł” (uzasadnienie wyroku z dnia 23 kwietnia 2015 roku, s. 2). Ponadto Sąd ten ustalił, że „Pozwana w odpowiedzi na powyższe, w piśmie z dnia 23 czerwca 2014 r. potwierdziła, iż otrzymała informację o zaległości z tytułu czynszu oraz wskazała, że nie uchyla się od ich zapłaty jednak obecnie znajduje się w trudnej sytuacji materialnej i deklaruje chęć uregulowania zaległości w ratach” (uzasadnienie wyroku z dnia 23 kwietnia 2015 roku, s. 3).

Dowód:
1.    wyrok z uzasadnieniem Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2015 roku, sygn. akt 0002,
2.    wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 16 lutego 2016 roku, sygn. akt 0006.

We wskazanym zakresie Sąd I instancji naruszył art. 228 § 2 kpc. Fakty związane ze sprawą o sygn. 0002 są znane sądowi z urzędu. Nie wymagają dowodu. Pominięcie ich przez Sąd I instancji było bezpodstawne.
Powódka wnosi więc o dołączenie do niniejszej sprawy akt Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda o sygn. 0002 i przeprowadzenie dowodu z wszystkich kart znajdujących się w tych aktach na fakt wysokości należnego powódce od pozwanej czynszu najmu oraz skutecznego wypowiadania stawek czynszu najmu przez powódkę.

B.    Pominięcie faktów znanych sądowi urzędowo ze sprawy o sygn. akt 0003 oraz 0004
W prowadzonych przed tutejszym Sądem sprawach o sygn. akt 0003 i 0004, które dotyczyły roszczenia powódki wobec pozwanej o zapłatę należności z tytułu czynszu najmu, Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę zgodną z żądaniem pozwu.

Dowód:
1.    wyrok Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 25 lutego 2015 roku, sygn. akt 0003,
2.    wyrok Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 29 grudnia 2015 roku, sygn. akt 0004.

W pierwszej sprawie pozwana na rozprawie w dniu 20 lutego 2015 roku przyznała fakt skutecznego wypowiadania jej przez powódkę stawek czynszu najmu: „Ja (Justyna (...) – przyp. TG) otrzymywała informację o wysokości stawek czynszowych”.

Dowód: protokół rozprawy z dnia 20 lutego 2015 roku, sygn. Akt 0003.

We wskazanym zakresie Sąd I instancji naruszył art. 228 § 2 kpc. Fakty związane ze sprawą o sygn. akt 0003 są znane sądowi z urzędu. Nie wymagają dowodu. Pominięcie ich przez Sąd I instancji było bezpodstawne.
W sprawie o sygn. akt 0004 powódka wywodziła swoje roszczenie w oparciu o tożsame podstawy faktyczne, w szczególności dotyczące stawki czynszu oraz skutecznego ich wypowiadania. Pozwana nie wypowiedziała się co do tych twierdzeń, a wyrok jest prawomocny.
Powódka wnosi więc o dołączenie do niniejszej sprawy akt Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda o sygn. akt 0003 i 0004 i przeprowadzenie dowodu z wszystkich kart znajdujących się w tych aktach na fakt wysokości należnego powódce od pozwanej czynszu najmu oraz skutecznego wypowiadania stawek czynszu najmu przez powódkę.

C.    Znaczenie uchybień Sądu I instancji
Fakty znane Sądowi z urzędu stanowią element podstawy faktycznej rozstrzygnięcia. Okoliczność, że dany fakt jest znany Sądowi z urzędu zwalnia stronę, która z tego faktu wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne z ciężaru jego udowodnienia.
Sprawy prowadzone przed tutejszym sądem pod sygn. akt 0002, 0003 i 0004 są ściśle związane z niniejszą sprawą. Okolicznością istotną ustalaną w ich toku była wysokość stawki czynszu należnego powódce oraz skuteczne wypowiadanie pozwanej stawek czynszu przez powódkę.

Dowód:
1.    wyrok z dnia 23 kwietnia 2015 roku, w sprawie o sygn. akt 0002 wraz z uzasadnieniem,
2.    wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 16 lutego 2016 roku, sygn. akt 0006,
3.    protokół rozprawy z dnia 20 lutego 2015 roku, sygn. akt 0003.

Obowiązek uwzględnienia przez Sąd faktów znanych mu z urzędu, co do faktów, z których strona wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne, zmienia zasady ciężaru dowodu. Na takiej stronie nie spoczywa bowiem ciężar udowodnienia faktów, które są znane Sądowi z urzędu. Obciążenie powódki w takiej sytuacji ciężarem dowodu co do faktów znanych Sądowi urzędowo jest błędne.
………………………………………………………………………………………………….
III. Dowód z dokumentów
 
Powódka z ostrożności, na wypadek przyjęcia, że Sąd I instancji nie dopuścił się powyższych uchybień wnosi o przeprowadzenie dowodu z dokumentów, na fakt skutecznego wypowiadania przez powódkę pozwanej stawki czynszu oraz na fakt wysokości należnego powódce czynszu w okresie od listopada 2013 roku do czerwca 2014 roku.
Powódka wielokrotnie wypowiadała pozwanej wysokość dotychczasowej stawki czynszu.

Dowód:
1.    zawiadomienie z dnia 1 stycznia 2013 roku,
2.    wypowiedzenie z dnia 20 marca 2012 roku,
3.    wypowiedzenie z dnia 15 marca 2011 roku,
4.    zawiadomienie z dnia 1 października 2010 roku,
5.    wypowiedzenie z dnia 15 marca 2010 roku,
6.    wypowiedzenie z dnia 15 marca 2009 roku,
7.    zawiadomienie z dnia 1 stycznia 2009 roku,
8.    wypowiedzenie z dnia 15 marca 2008 roku,
9.    wypowiedzenie z dnia 23 marca 2007 roku,
10.    aneks z dnia 1 sierpnia 2006 roku,
11.    aneks z dnia 1 października 2005 roku,
12.    aneks z dnia 15 stycznia 2005 roku,
13.    aneks z dnia 5 listopada 2004 roku,
14.    aneks z dnia 25 września 2000 roku,
15.    dwa aneksy z dnia 20 marca 2000 roku.

Potrzeba powołania tych dowodów powstała dopiero na etapie postępowania przed Sądem II instancji. Przedstawiony przez powódkę w toku postępowania przed Sądem I instancji sposób wyliczenia czynszu był zgody ze zobowiązaniem Sądu, a pozwana co do tego wyliczenia nie wypowiedziała się.
………………………………………………………………………………………………….




/adwokat Tomasz Grzybkowski/
………………………………………………………………………………………………….
Załączniki
 
1.    wyrok z uzasadnieniem Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2015 roku, sygn. akt 0002,
2.    wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 16 lutego 2016 roku, sygn. akt 0006,
3.    protokół rozprawy z dnia 20 lutego 2015 roku, sygn. akt 0003,
4.    wyrok Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 25 lutego 2015 roku, sygn. akt 0003
5.    wyrok Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 29 grudnia 2015 roku, sygn. akt 0004,
6.    zawiadomienie z dnia 1 stycznia 2013 roku,
7.    wypowiedzenie z dnia 20 marca 2012 roku,
8.    wypowiedzenie z dnia 15 marca 2011 roku,
9.    zawiadomienie z dnia 1 października 2010 roku,
10.    wypowiedzenie z dnia 15 marca 2010 roku,
11.    wypowiedzenie z dnia 15 marca 2009 roku,
12.    zawiadomienie z dnia 1 stycznia 2009 roku,
13.    wypowiedzenie z dnia 15 marca 2008 roku,
14.    wypowiedzenie z dnia 23 marca 2007 roku,
15.    aneks z dnia 1 sierpnia 2006 roku,
16.    aneks z dnia 1 października 2005 roku,
17.    aneks z dnia 15 stycznia 2005 roku,
18.    aneks z dnia 5 listopada 2004 roku,
19.    aneks z dnia 25 września 2000 roku,
20.    dwa aneksy z dnia 20 marca 2000 roku,
21.    dowód uiszczenia opłaty od apelacji w kwocie x6 złotych – potwierdzenie przelewu,
22.    odpis apelacji wraz z załącznikami.
………………………………………………………………………………………………….