Spory między bankami a kredytobiorcami korzystającymi z tzw. kredytów frankowych, bardzo często kończą się orzeczeniem na korzyść kredytobiorców, o czym wielokrotnie informowaliśmy, podsumowując sprawy prowadzone przez naszą Kancelarię. Sąd Najwyższy rozstrzygnął właśnie kilka istotnych wątpliwości.
Sąd Najwyższy 25 kwietnia 2024 roku rozpoznający sprawę o sygn. akt III CZP 25/22 w składzie całej Izby Cywilnej, rozstrzygnął rozbieżności występujące w orzecznictwie tego Sądu oraz sądów powszechnych na korzyść frankowiczów. Uchwała jest zgodna z przeważającą linią orzeczniczą sądów polskich oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Osoby, które dotychczas zastanawiały się czy powinny wystąpić przeciwko bankowi do Sądu, zapraszamy do kontaktu. Eksperci Kancelarii są do Państwa dyspozycji i - po przeanalizowaniu umowy kredytowej, ocenią szanse w sporze z bankiem.
A jakie konkretnie wątpliwości rozstrzygnął Sąd Najwyższy?
1. W razie uznania, że postanowienie umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego odnoszące się do sposobu określania kursu waluty obcej stanowi niedozwolone postanowienie umowne i nie jest wiążące, w obowiązującym stanie prawnym nie można przyjąć, że miejsce tego postanowienia zajmuje inny sposób określenia kursu waluty obcej wynikający z przepisów prawa lub zwyczajów.
2. W razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego lub denominowanego umowa nie wiąże także w pozostałym zakresie.
3. Jeżeli w wykonaniu umowy kredytu, która nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, bank wypłacił kredytobiorcy całość lub część kwoty kredytu, a kredytobiorca dokonywał spłat kredytu, powstają samodzielne roszczenia o zwrot nienależnego świadczenia na rzecz każdej ze stron.
4. Jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się co do zasady od dnia następującego po dniu, w którym kredytobiorca zakwestionował względem banku związanie postanowieniami umowy.
5. Jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, nie ma podstawy prawnej do żądania przez którąkolwiek ze stron odsetek lub innego wynagrodzenia z tytułu korzystania z jej środków pieniężnych w okresie od spełnienia nienależnego świadczenia do chwili popadnięcia w opóźnienie co do zwrotu tego świadczenia.